Laatst zat ik in de auto naast de vrouw van mijn vader. We reden naar Tilburg, zij reed en ik ging vanaf daar de auto terugrijden naar Amsterdam. Ik vond het fijn om op de heenweg de auto te leren kennen vanuit de passagiersstoel.
Het viel me op dat als we bij het stoplicht stopten en weer bij groen gingen rijden, dat ze even de handrem vastpakte en het knopje indrukte en daarna naar de versnellingspook om te schakelen.
Ik was benieuwd en vroeg haar: ‘waarom doe je dat?’ Zij antwoordde: ‘nee joh dat doe ik niet’. Ik twijfelde even over mijn eigen waarneming. De rest van de rit merkte ik op dat ze het bij sommigen stoplichten niet deed en soms wel.
Toen deed ik een 2e poging. Nu reageerde ze verrast: ‘echt, doe ik dat? Ik heb dat zelf helemaal niet door.’
Het leuke van de afgelopen periode is dat ik mij als een nomade in NL van plek naar plek verplaats, met onze kat Roos 😉 Dit is mede vanwege een visum aanvraag en er lijkt schot in de zaak te zitten!
Tot die tijd wonen we afwisselend bij familie en vrienden in huis en zo verblijven er ook mensen bij ons in Londen. Dat is ook weer fijn.
Ik leer veel over mijn eigen patronen, noem het mijn diepe groeven. Als je in elkaars huis verblijft, dan ben je heel dichtbij met iemands gewoontes en dat is heel intiem. Want we doen soms dingen die voortkomen vanuit iets dieper gelegen. Vaak zie je dan dingen die de persoon zelf niet (meer) opvalt. Noem het automatisme. Een gewoonte. Een blinde vlek.
Deze specifieke blinde vlek van de handrem, is niet perse schadelijk. Het is een onbewuste check of de handrem in zijn vrij staat. Toch kunnen we ons door bepaalde blinde vlekken ook heel onvrij gaan voelen door ze in stand te houden. Bijvoorbeeld als je het bijna dwangmatige idee hebt dat je altijd een bepaalde handeling ‘moet doen’, en daarmee onnodig energie verspilt aan een bepaalde angst of behoefte aan controle.
Aan het eind van de autorit gaf ze aan: ‘Hé, kun je mij nog meer bewust maken van mijn blinde vlekken?’
En zo ontstond er een leuke nieuwe functietitel: ‘De Blinde Vlekken Coach’.
Wil je weten waar jouw blinde vlekken zitten? Sta je er voor open om ze aan te kijken?
Als je met veel verschillende mensen in je omgeving samen leeft, dan zul je waarschijnlijk voortdurend op je blinde vlekken gewezen worden. Als je deze dan idd ook kunt toegeven en wil aankijken ?
Zo hebben we in de maandelijkse satsang van afgelopen zaterdag ook wat dieper gekeken naar verslavingen (zowel in gedrag als met middelen). En hoe je deze het beste kunt aanvliegen als je deze wil minderen of stoppen. Bij dit thema borrelen vaak ook de blinde vlekken op.
Heb je behoefte dat iemand met een respectvolle zachte en confronterende blik meekijkt naar jouw blinde vlekken? Van iemand die iets minder in je innercircle zit?
Ik kijk graag met je mee!
Lieve groet, Jessica
PS. Welke events staan er op de agenda?
Heb je behoefte aan een traject van 3 maanden of een jaar? Bekijk hier de nieuwste ontwikkelingen!